محمد رویانیان رأی نیاورد، علی فتح ا... زاده هم که سالهاست از دست مردان سیاسی حکم حضور در اتاق مدیرعاملی استقلال را می گیرد و به همین واسطه یک چهره سیاسی - ورزشی شده هم نتوانست رأی لازم را برای حضور دوباره در هیأت رئیسه کسب کند. آن استقلالی که برایش جشن گرفته بودیم، انگار فقط و فقط یک شعار بود!
سازمان بازرسی، سنت شکنی کرده است. حکم قطعی نوشته و هرگونه فعالیت کفاشیان در رأس فدراسیون فوتبال را غیرقانونی تلقی کرده است. سازمان بازرسی برای غیرقانونی دانستن حضور کفاشیان در رأس فدراسیون فوتبال، یک دلیل خاص دارد و آن هم بازنشسته بودن اوست. سازمان بازرسی البته آن قدرت در کشور صاحب قدرت هست و خود را بانفوذ می داند که وقتی منتقدان و اهالی رسانه فوتبال و ورزش از او می پرسند که چرا 4سال قبل که کفاشیان با دستور دولت و سازمان وقت تربیت بدنی برای تصدی پست ریاست فدراسیون وارد شد، اعتراضی به این حضور غیر قانونی نداشت. چرا در این 4 سال هرگز فکر نکرد و حکم نداد که نباید یک بازنشسته را در راس امور فوتبال دید؟!
وزارت ورزش حالا چهره ای مظلومانه به خود گرفته است. در انتخابات فدراسیون فوتبال شکست خورده و «قریب» خود را غریب در اهالی فوتبال دیده است. از انتخابات هیات رییسه هم سودی نبرده و در اصل فوتبال را در دست فوتبالی ها دیده است. پس محق است که امروز از این آب گل آلود ماهی بگیرد. برای نمونه، احمد رسولی نژاد که هم عضو هیأت رئیسه استقلال است و هم نماینده حقوقی وزارت ورزش و جوانان در امور مجلس، ادعا کرده که باید به خواسته های سازمان بازرسی تن داد و مقابل قانون تمکین کرد! البته شاید رسولی نژاد از یاد برده است که همین سازمان بازرسی سالهای سال در بدنه دولت به دنبال مدیرانی می گشت که «چند شغله» نامیده می شدند! آیا رسولی نژاد یکی از همین چند شغله ها نیست؟ آیا او هم از قانون تمکین می کند؟
از سوی دیگر حمید سجادی را می بینیم. دونده سابق که این روزها به دنبال مدیران سازمان تربیت بدنی و وزیر ورزش می دود. مردی که ورزش و قهرمانی و پهلوانی را رها کرده و وارد دنیایی تازه شده!
خصومت شخصی او از زمانی که می دوید با علی کفاشیان زبانزد خاص و عام بود و انگار همین امروز هم او باید همان خصومت را وارد دنیای مدیریتی خود کند و البته این بار آتش این اختلافها، دامن فوتبال را خواهد گرفت. برای مردی که به عنوان وزیر پیشنهادی دولت در مجلس رای نیاورد و بعد حاضر شد معاون وزیر بعدی شود، چه فرقی می کند که امروز فوتبال ایران با خطر تعلیق روبه رو باشد؟ مهم قدرت نمایی اوست!
سجادی از سه بار نامه نگاری سازمان بازرسی حرف زده و از این که کفاشیان باید خودش استعفا بدهد و برود... به همین سادگی! وزارت از آب گل آلود ماهی می گیرد. وزارت که حالا می بیند با فشارهای دولتی آنها، پای سازمان بازرسی که زیرمجموعه قوه قضاییه است هم به داستان باز شده، از فرصت استفاده می کند و خود را در سایه قرار می دهد. اما باز هم تلاشی محسوس و ملموس را برای تضعیف فدراسیون فوتبال انجام می دهد. اما این بازی تا کجا ادامه خواهد داشت؟! از داخل کشور، آب به آسیاب دشمن بیدار می ریزیم. از بحرین، از همان کشوری که وقتی حذف شد و از حذف شدنش در گروه، ما بیشتر از قطری ها خرسند شدیم، خبرهایی می رسد. خبرهایی مبنی بر آماده باش مسؤولان فدراسیون فوتبال بحرین.
از جزیره کوچک خلیج همیشه فارس خبر می رسد که «علی البنایان» دبیرکل بانفوذ بحرینی که اتفاقا از خاندان سلطنتی بحرین نیز هست، با اطلاع از ورود سیاسیون ایران به داستان انتخابات فدراسیون فوتبال، رایزنی ها را با مسؤولان فیفا آغاز کرده است.
خیلی زود خاندان آل خلیفه متوجه شدند که همان بهانه لازم برای تعلیق فوتبال ایران را به دست آورده اند. بهانه ای که از دل ایران و به خاطر یک بهانه کوچک شکل گرفته است. بهانه ای مانند بازنشسته بودن کفاشیان!
بازنشستگی کفاشیان چرا امروز آن قدر مهم می شود که آل خلیفه هم از آن به عنوان اهرمی برای تعلیق فوتبال ایران استفاده کند؟ فیفا روی پنجه پا ایستاده تا تخلفی از ایران ببیند. تخلف ایران، بازنشسته بودن کفاشیان نیست که در حقیقت ورود عناصر سیاسی به فدراسیون و عزل کردن یک رئیس است ! علی البنایان... نام این مرد را به خاطر بسپارید ! دبیرکل فدراسیون فوتبال بحرین که امروز تلاش می کند با استفاده از اهرم دخالت سیاسیون در فوتبال ایران، با تعلیق فوتبال ملی ما، نام تیم فوتبال کشورش را در مرحله پایانی انتخابی جام جهانی قرار دهد! او برای رسیدن به این هدف، ابزار کافی هم دارد.
در وزارت ورزش ما هستند مردانی که هر روز در مصاحبه با خبرگزاری ها از میل خود و دولت برای کنار رفتن کفاشیان حرف می زنند! فوتبال ایران در آستانه تعلیق است. آیا وزارت ورزش و جوانان و سازمان بازرسی که این دومی وظیفه کشیدن مو از ماست را بر عهده دارد، متوجه این خطر جدی در آستانه رسیدن ما به جام جهانی می شوند؟!